Screenshots Bodensee - Toggenburg (BT)
Hieronder vindt je screenshots van de Bodensee–Toggenburg Bahn (BT) welke als freeware beschikbaar is voor Microsoft Train Simulator.Deze route is gebaseerd op de werkelijk bestaande en gelijknamige route in het Oosten van Zwitserland. Historiche feitjesDe Bodensee–Toggenburg-Bahn (BT) is een voormalige spporwegmaatschappij in het Oosten van Zwitserland. Zij bestond vanaf 1910 tot aan de fusie op 1 januari 2001 met de "oude" Südostbahn (SOB) waarin werd samengegaan in de "nieuwe" Schweizerischen Südostbahn AG (SOB). Tot de BT hoorde de op 3 oktober 1910 geopende (normaal) spoorlijnen van Romanshorn naar St. Gallen St. Fiden (19.13 km) en van St. Gallen HB naar Wattwil (31.74 km). Op 1 oktober 1912 werd het traject van Ebnat-Kappel naar Nesslau-Neu St. Johann (7.85 km) in gebruik genomen. Het tussenliggende trajecten van St. Gallen St. Fiden naar St. Gallen HB en van Wattwil naar Ebnat-Kappel waren eigendom van de Schweizerischen Bundesbahnen (SBB), waarbij het traject Wattwil–Ebnat-Kappel door de BT gepacht werd. De bouwOp 17 november 1903 begon de toen nog jonge Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) met de bouw van de Rickentunnel tussen Wattwil en Kaltbrunn. Op 27 december 1905 werden in Lichtensteig de eerste voorbereidingen getroffen voor de bouw van de Wasserfluh tunnel, en daarmee begon de feitelijke bouw van de Bodensee–Toggenburg-Bahn (BT). De bouw van het 99 meter hoge Sitterviadukt begon pas in de zomer van 1908. Door allerlei omstandigheden, waaronder een zwaar ongeval in de Bruggwaldtunnel (Wittenbach–St. Fiden), werd de geplande opening in het voorjaar 1910 een half jaar opgeschoven. Uiteindelijk konden de trajecten Romanshorn–St. Gallen St. Fiden en St. Gallen–Wattwil samen met de Rickenbahn Wattwil–Uznach op 1 oktober 1910feestelijk geopend worden. Vanaf 3 oktober werd er daadwerkelijk volgens dienstregeling gereden. De uitbreiding met het traject Ebnat-Kappel–Nesslau werd pas op 1 oktober 1912 in gebruik genomen. ElectrificatieReeds bij de bouw van de BT werd er gedacht aan elektrificering. De plannen hiervoor werden echter tegengehouden door de SBB. In technisch opzicht waren er toendertijd nog te veel onzekerheden en men zag nog geen kostenbesparing ten opzichte van stoombedrijf. De Eerste Wereldoorlog met de stijgende kolenprijzen deden de inzichten al snel veranderen. Op 18 oktober 1920 besloot de directie van de BT om het traject St. Gallen–Wattwil–Nesslau te electrificeren. Doordat de kolenprijzen een jaar later weer op het oude prijsniveau waren duurde het echter nog jaren voordat de rest van de BT werd geelectrificeerd. Bij een ernstig ongeval op 4 oktober 1926 in de Rickentunnel kwam het treinpersoneel van een door een stoomlocomotief getrokken goederentrein als gevolg van koolmonoxide vergiftiging om het leven. De SBB besloot onmiddelijk om het traject om en nabij deze tunnel onmiddelijk te electrificeren. Uiteindelijk besloot ook de BT om al haar trajecten te electrificeren. Bron : http://de.wikipedia.org/wiki/Bodensee-Toggenburg-Bahn {gallery}20080223_scr_msts_bt{/gallery} Dit artikel is eerder op 23/02/2008 gepubliceerd.
23 februari 2008